plurale tantum

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Pluraletantum

English[edit]

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology[edit]

From Latin plurale tantum (plural as such, plural only).

Pronunciation[edit]

  • (US) IPA(key): /ˌplʊɚ.ə.leɪ ˈtæn.təm/, /ˌplɝ.ə.leɪ -/
  • (file)

Noun[edit]

plurale tantum (plural pluralia tantum)

  1. (grammar) A noun (either in certain of its senses or in all its senses) that does not generally have a singular form.
Examples

Translations[edit]

See also[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

plūrāle tantum n (genitive plūrālis tantum); third declension

  1. plurale tantum

Declension[edit]

Third-declension noun (neuter, “pure” i-stem) with an indeclinable portion.

Case Singular Plural
Nominative plūrāle tantum plūrālia tantum
Genitive plūrālis tantum plūrālium tantum
Dative plūrālī tantum plūrālibus tantum
Accusative plūrāle tantum plūrālia tantum
Ablative plūrālī tantum plūrālibus tantum
Vocative plūrāle tantum plūrālia tantum

Portuguese[edit]

Examples

Etymology[edit]

Unadapted borrowing from Latin plurale tantum.

Noun[edit]

plurale tantum m (plural pluralia tantum)

  1. (grammar) A noun (either in certain of its senses or in all its senses) that does not generally have a singular form.

Related terms[edit]