połamać

Polish

Etymology

From po- +‎ łamać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈwa.mat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -amat͡ɕ
• Syllabification: po‧ła‧mać

Verb

połamać pf

1. (transitive) to break many things or in many places
2. (reflexive with się) to break, to become broken

Conjugation

Conjugation of połamać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		połamać
future tense	1st	połamię			połamiemy
	2nd	połamiesz			połamiecie
	3rd	połamie			połamią
	impersonal	połamie się
past tense	1st	połamałem, -(e)m połamał	połamałam, -(e)m połamała	połamałom, -(e)m połamało	połamaliśmy, -(e)śmy połamali	połamałyśmy, -(e)śmy połamały
	2nd	połamałeś, -(e)ś połamał	połamałaś, -(e)ś połamała	połamałoś, -(e)ś połamało	połamaliście, -(e)ście połamali	połamałyście, -(e)ście połamały
	3rd	połamał	połamała	połamało	połamali	połamały
	impersonal	połamano
conditional	1st	połamałbym, bym połamał	połamałabym, bym połamała	połamałobym, bym połamało	połamalibyśmy, byśmy połamali	połamałybyśmy, byśmy połamały
	2nd	połamałbyś, byś połamał	połamałabyś, byś połamała	połamałobyś, byś połamało	połamalibyście, byście połamali	połamałybyście, byście połamały
	3rd	połamałby, by połamał	połamałaby, by połamała	połamałoby, by połamało	połamaliby, by połamali	połamałyby, by połamały
	impersonal	połamano by
imperative	1st	niech połamię			połammy
	2nd	połam			połamcie
	3rd	niech połamie			niech połamią
passive adjectival participle		połamany	połamana	połamane	połamani	połamane
anterior adverbial participle		połamawszy
verbal noun		połamanie

Further reading

• połamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• połamać in Polish dictionaries at PWN