poślubić

Polish

Etymology

From po- +‎ ślub +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈɕlu.bit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: po‧ślu‧bić

Verb

poślubić pf (imperfective poślubiać)

1. (transitive) to espouse, to marry, to wed

   Synonym: zaślubić

Conjugation

Conjugation of poślubić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poślubić
future tense	1st	poślubię			poślubimy
	2nd	poślubisz			poślubicie
	3rd	poślubi			poślubią
	impersonal	poślubi się
past tense	1st	poślubiłem, -(e)m poślubił	poślubiłam, -(e)m poślubiła	poślubiłom, -(e)m poślubiło	poślubiliśmy, -(e)śmy poślubili	poślubiłyśmy, -(e)śmy poślubiły
	2nd	poślubiłeś, -(e)ś poślubił	poślubiłaś, -(e)ś poślubiła	poślubiłoś, -(e)ś poślubiło	poślubiliście, -(e)ście poślubili	poślubiłyście, -(e)ście poślubiły
	3rd	poślubił	poślubiła	poślubiło	poślubili	poślubiły
	impersonal	poślubiono
conditional	1st	poślubiłbym, bym poślubił	poślubiłabym, bym poślubiła	poślubiłobym, bym poślubiło	poślubilibyśmy, byśmy poślubili	poślubiłybyśmy, byśmy poślubiły
	2nd	poślubiłbyś, byś poślubił	poślubiłabyś, byś poślubiła	poślubiłobyś, byś poślubiło	poślubilibyście, byście poślubili	poślubiłybyście, byście poślubiły
	3rd	poślubiłby, by poślubił	poślubiłaby, by poślubiła	poślubiłoby, by poślubiło	poślubiliby, by poślubili	poślubiłyby, by poślubiły
	impersonal	poślubiono by
imperative	1st	niech poślubię			poślubmy
	2nd	poślub			poślubcie
	3rd	niech poślubi			niech poślubią
passive adjectival participle		poślubiony	poślubiona	poślubione	poślubieni	poślubione
anterior adverbial participle		poślubiwszy
verbal noun		poślubienie

Further reading

• poślubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poślubić in Polish dictionaries at PWN