podczepić

Polish

Etymology

From pod- +‎ czepić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔtˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpit͡ɕ
• Syllabification: pod‧cze‧pić

Verb

podczepić pf (imperfective podczepiać)

1. (transitive) to attach from underneath

Conjugation

Conjugation of podczepić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podczepić
future tense	1st	podczepię			podczepimy
	2nd	podczepisz			podczepicie
	3rd	podczepi			podczepią
	impersonal	podczepi się
past tense	1st	podczepiłem, -(e)m podczepił	podczepiłam, -(e)m podczepiła	podczepiłom, -(e)m podczepiło	podczepiliśmy, -(e)śmy podczepili	podczepiłyśmy, -(e)śmy podczepiły
	2nd	podczepiłeś, -(e)ś podczepił	podczepiłaś, -(e)ś podczepiła	podczepiłoś, -(e)ś podczepiło	podczepiliście, -(e)ście podczepili	podczepiłyście, -(e)ście podczepiły
	3rd	podczepił	podczepiła	podczepiło	podczepili	podczepiły
	impersonal	podczepiono
conditional	1st	podczepiłbym, bym podczepił	podczepiłabym, bym podczepiła	podczepiłobym, bym podczepiło	podczepilibyśmy, byśmy podczepili	podczepiłybyśmy, byśmy podczepiły
	2nd	podczepiłbyś, byś podczepił	podczepiłabyś, byś podczepiła	podczepiłobyś, byś podczepiło	podczepilibyście, byście podczepili	podczepiłybyście, byście podczepiły
	3rd	podczepiłby, by podczepił	podczepiłaby, by podczepiła	podczepiłoby, by podczepiło	podczepiliby, by podczepili	podczepiłyby, by podczepiły
	impersonal	podczepiono by
imperative	1st	niech podczepię			podczepmy
	2nd	podczep			podczepcie
	3rd	niech podczepi			niech podczepią
passive adjectival participle		podczepiony	podczepiona	podczepione	podczepieni	podczepione
anterior adverbial participle		podczepiwszy
verbal noun		podczepienie

Further reading

• podczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podczepić in Polish dictionaries at PWN