From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
From po- + dumać.
- IPA(key): /pɔˈdumat͡ɕ/
- Rhymes: -umat͡ɕ
- Syllabification: po‧du‧mać
podumać pf
- (intransitive) to ponder, to muse [with nad (+ instrumental) ‘on/over something’]
Conjugation of podumać pf
|
podumać
|
podumam
|
podumamy
|
podumasz
|
podumacie
|
poduma
|
podumają
|
poduma się
|
podumałem, -(e)m podumał
|
podumałam, -(e)m podumała
|
podumałom, -(e)m podumało
|
podumaliśmy, -(e)śmy podumali
|
podumałyśmy, -(e)śmy podumały
|
podumałeś, -(e)ś podumał
|
podumałaś, -(e)ś podumała
|
podumałoś, -(e)ś podumało
|
podumaliście, -(e)ście podumali
|
podumałyście, -(e)ście podumały
|
podumał
|
podumała
|
podumało
|
podumali
|
podumały
|
podumano
|
podumałbym, bym podumał
|
podumałabym, bym podumała
|
podumałobym, bym podumało
|
podumalibyśmy, byśmy podumali
|
podumałybyśmy, byśmy podumały
|
podumałbyś, byś podumał
|
podumałabyś, byś podumała
|
podumałobyś, byś podumało
|
podumalibyście, byście podumali
|
podumałybyście, byście podumały
|
podumałby, by podumał
|
podumałaby, by podumała
|
podumałoby, by podumało
|
podumaliby, by podumali
|
podumałyby, by podumały
|
podumano by
|
niech podumam
|
podumajmy
|
podumaj
|
podumajcie
|
niech poduma
|
niech podumają
|
podumawszy
|
podumanie
|
- podumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- podumać in Polish dictionaries at PWN