popilnować
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From po- + pilnować. First attested in 1558.[1]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /pɔ.pilˈnɔ.vat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pɔ.pilˈnɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: po‧pil‧no‧wać
Verb[edit]
popilnować pf [+genitive = over whom/what]
- (transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring nothing bad happens to someone)
- (transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring that someone does what they ought to)
- (transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring that something is as it ought to be) [+ żeby nie (infinitive/past tense) = what shouldn't happen]
Conjugation[edit]
References[edit]
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “popilnować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading[edit]
- popilnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- popilnować in Polish dictionaries at PWN
- Paweł Kupiszewski (11.06.2019) “POPILNOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “popilnować”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “popilnować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “popilnować”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 648
- popilnować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego