posmutnieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From po- +‎ smutnieć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔˈsmut.ɲɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -utɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧smut‧nieć

Verb[edit]

posmutnieć pf (imperfective smutnieć)

  1. (intransitive) to become sad

Conjugation[edit]

Conjugation of posmutnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posmutnieć
future tense 1st posmutnieję posmutniejemy
2nd posmutniejesz posmutniejecie
3rd posmutnieje posmutnieją
impersonal posmutnieje się
past tense 1st posmutniałem,
-(e)m posmutniał
posmutniałam,
-(e)m posmutniała
posmutniałom,
-(e)m posmutniało
posmutnieliśmy,
-(e)śmy posmutnieli
posmutniałyśmy,
-(e)śmy posmutniały
2nd posmutniałeś,
-(e)ś posmutniał
posmutniałaś,
-(e)ś posmutniała
posmutniałoś,
-(e)ś posmutniało
posmutnieliście,
-(e)ście posmutnieli
posmutniałyście,
-(e)ście posmutniały
3rd posmutniał posmutniała posmutniało posmutnieli posmutniały
impersonal posmutniano
conditional 1st posmutniałbym,
bym posmutniał
posmutniałabym,
bym posmutniała
posmutniałobym,
bym posmutniało
posmutnielibyśmy,
byśmy posmutnieli
posmutniałybyśmy,
byśmy posmutniały
2nd posmutniałbyś,
byś posmutniał
posmutniałabyś,
byś posmutniała
posmutniałobyś,
byś posmutniało
posmutnielibyście,
byście posmutnieli
posmutniałybyście,
byście posmutniały
3rd posmutniałby,
by posmutniał
posmutniałaby,
by posmutniała
posmutniałoby,
by posmutniało
posmutnieliby,
by posmutnieli
posmutniałyby,
by posmutniały
impersonal posmutniano by
imperative 1st niech posmutnieję posmutniejmy
2nd posmutniej posmutniejcie
3rd niech posmutnieje niech posmutnieją
anterior adverbial participle posmutniawszy
verbal noun posmutnienie

Further reading[edit]

  • posmutnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posmutnieć in Polish dictionaries at PWN