From preludio + -ar .
IPA (key ) : /pɾeluˈdjaɾ/ [pɾe.luˈð̞jaɾ]
Rhymes: -aɾ
Syllabification: pre‧lu‧diar
preludiar (first-person singular present preludio , first-person singular preterite preludié , past participle preludiado )
to herald , prelude
2015 July 21, “John Taylor el 'pianista silencioso'”, in El País [1] :El “jazz de cámara” del exquisito trío venía a preludiar los futuros esplendores de un jazz europeo con denominación de origen: “para un músico de jazz, no es lo mismo haber nacido en los Estados Unidos que en Europa”, apuntaba por entonces el pianista. (please add an English translation of this quotation)
1 Mostly obsolete, now mainly used in legal language.2 Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of preludiar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular
plural
1st person
2nd person
3rd person
1st person
2nd person
3rd person
with infinitive preludiar
dative
preludiarme
preludiarte
preludiarle , preludiarse
preludiarnos
preludiaros
preludiarles , preludiarse
accusative
preludiarme
preludiarte
preludiarlo , preludiarla , preludiarse
preludiarnos
preludiaros
preludiarlos , preludiarlas , preludiarse
with gerund preludiando
dative
preludiándome
preludiándote
preludiándole , preludiándose
preludiándonos
preludiándoos
preludiándoles , preludiándose
accusative
preludiándome
preludiándote
preludiándolo , preludiándola , preludiándose
preludiándonos
preludiándoos
preludiándolos , preludiándolas , preludiándose
with informal second-person singular tú imperative preludia
dative
prelúdiame
prelúdiate
prelúdiale
prelúdianos
not used
prelúdiales
accusative
prelúdiame
prelúdiate
prelúdialo , prelúdiala
prelúdianos
not used
prelúdialos , prelúdialas
with informal second-person singular vos imperative preludiá
dative
preludiame
preludiate
preludiale
preludianos
not used
preludiales
accusative
preludiame
preludiate
preludialo , preludiala
preludianos
not used
preludialos , preludialas
with formal second-person singular imperative preludie
dative
prelúdieme
not used
prelúdiele , prelúdiese
prelúdienos
not used
prelúdieles
accusative
prelúdieme
not used
prelúdielo , prelúdiela , prelúdiese
prelúdienos
not used
prelúdielos , prelúdielas
with first-person plural imperative preludiemos
dative
not used
preludiémoste
preludiémosle
preludiémonos
preludiémoos
preludiémosles
accusative
not used
preludiémoste
preludiémoslo , preludiémosla
preludiémonos
preludiémoos
preludiémoslos , preludiémoslas
with informal second-person plural imperative preludiad
dative
preludiadme
not used
preludiadle
preludiadnos
preludiaos
preludiadles
accusative
preludiadme
not used
preludiadlo , preludiadla
preludiadnos
preludiaos
preludiadlos , preludiadlas
with formal second-person plural imperative preludien
dative
prelúdienme
not used
prelúdienle
prelúdiennos
not used
prelúdienles , prelúdiense
accusative
prelúdienme
not used
prelúdienlo , prelúdienla
prelúdiennos
not used
prelúdienlos , prelúdienlas , prelúdiense