propendir
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Latin prōpendēre, with normal change of conjugation to -ir.
Verb[edit]
propendir (first-person singular present propendeixo, first-person singular preterite propendí, past participle propendit)
- (intransitive) to be inclined to, to tend to
- Synonym: tendir
Conjugation[edit]
Conjugation of propendir (third conjugation, with -eix-)
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “propendir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “propendir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “propendir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “propendir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.