przyczynić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pričiniti. By surface analysis, przy- +‎ czynić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/

• Audio 1, przyczynić

  (file)

• Audio 2, przyczynić się

  (file)

• Rhymes: -ɨɲit͡ɕ
• Syllabification: przy‧czy‧nić

Verb

przyczynić pf (imperfective przyczyniać)

1. (transitive, literary) to bring about, to cause

   Synonyms: przydać, sprawić

2. (transitive, obsolete) to increase, to multiply

   Synonyms: pomnożyć, powiększyć

3. (reflexive with się) to be the cause of, to contribute to

   Synonym: spowodować

Conjugation

Conjugation of przyczynić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyczynić
future tense	1st	przyczynię			przyczynimy
	2nd	przyczynisz			przyczynicie
	3rd	przyczyni			przyczynią
	impersonal	przyczyni się
past tense	1st	przyczyniłem, -(e)m przyczynił	przyczyniłam, -(e)m przyczyniła	przyczyniłom, -(e)m przyczyniło	przyczyniliśmy, -(e)śmy przyczynili	przyczyniłyśmy, -(e)śmy przyczyniły
	2nd	przyczyniłeś, -(e)ś przyczynił	przyczyniłaś, -(e)ś przyczyniła	przyczyniłoś, -(e)ś przyczyniło	przyczyniliście, -(e)ście przyczynili	przyczyniłyście, -(e)ście przyczyniły
	3rd	przyczynił	przyczyniła	przyczyniło	przyczynili	przyczyniły
	impersonal	przyczyniono
conditional	1st	przyczyniłbym, bym przyczynił	przyczyniłabym, bym przyczyniła	przyczyniłobym, bym przyczyniło	przyczynilibyśmy, byśmy przyczynili	przyczyniłybyśmy, byśmy przyczyniły
	2nd	przyczyniłbyś, byś przyczynił	przyczyniłabyś, byś przyczyniła	przyczyniłobyś, byś przyczyniło	przyczynilibyście, byście przyczynili	przyczyniłybyście, byście przyczyniły
	3rd	przyczyniłby, by przyczynił	przyczyniłaby, by przyczyniła	przyczyniłoby, by przyczyniło	przyczyniliby, by przyczynili	przyczyniłyby, by przyczyniły
	impersonal	przyczyniono by
imperative	1st	niech przyczynię			przyczyńmy
	2nd	przyczyń			przyczyńcie
	3rd	niech przyczyni			niech przyczynią
passive adjectival participle		przyczyniony	przyczyniona	przyczynione	przyczynieni	przyczynione
anterior adverbial participle		przyczyniwszy
verbal noun		przyczynienie

Related terms

adjective

• przyczynowy

 

nouns

• przyczyna
• przyczynek

 

Further reading

• przyczynić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyczynić in Polish dictionaries at PWN