przyleźć

Polish

Etymology

From przy- +‎ leźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɨ.lɛɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨlɛɕt͡ɕ
• Syllabification: przy‧leźć

Verb

przyleźć pf (imperfective przyłazić)

1. (colloquial, intransitive, derogatory) to show up somewhere, to show one's ugly mug

Conjugation

Conjugation of przyleźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyleźć
future tense	1st	przylezę			przyleziemy
	2nd	przyleziesz			przyleziecie
	3rd	przylezie			przylezą
	impersonal	przylezie się
past tense	1st	przylazłem, -(e)m przylazł	przylazłam, -(e)m przylazła	przylazłom, -(e)m przylazło	przyleźliśmy, -(e)śmy przyleźli	przylazłyśmy, -(e)śmy przylazły
	2nd	przylazłeś, -(e)ś przylazł	przylazłaś, -(e)ś przylazła	przylazłoś, -(e)ś przylazło	przyleźliście, -(e)ście przyleźli	przylazłyście, -(e)ście przylazły
	3rd	przylazł	przylazła	przylazło	przyleźli	przylazły
	impersonal	przyleziono
conditional	1st	przylazłbym, bym przylazł	przylazłabym, bym przylazła	przylazłobym, bym przylazło	przyleźlibyśmy, byśmy przyleźli	przylazłybyśmy, byśmy przylazły
	2nd	przylazłbyś, byś przylazł	przylazłabyś, byś przylazła	przylazłobyś, byś przylazło	przyleźlibyście, byście przyleźli	przylazłybyście, byście przylazły
	3rd	przylazłby, by przylazł	przylazłaby, by przylazła	przylazłoby, by przylazło	przyleźliby, by przyleźli	przylazłyby, by przylazły
	impersonal	przyleziono by
imperative	1st	niech przylezę			przyleźmy
	2nd	przyleź			przyleźcie
	3rd	niech przylezie			niech przylezą
anterior adverbial participle		przylazłszy
verbal noun		przylezienie

Further reading

• przyleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyleźć in Polish dictionaries at PWN