przyrżnąć

See also: przyrznąć

Polish

Alternative forms

• przyrznąć (archaic)

Etymology

Inherited from Old Polish przyrznąć. By surface analysis, przy- +‎ rżnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɨ.rʐnɔɲt͡ɕ/, /ˈpʂɨr.ʐnɔɲt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpʂɨr.ʐnɔ̃t͡ɕ/, /ˈpr̝ɨr.ʐnɔ̃t͡ɕ/, /ˈpʂɨ.rʐnɔ̃t͡ɕ/, /ˈpr̝ɨ.rʐnɔ̃t͡ɕ/
• Rhymes: -ɨrʐnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: przyr‧żnąć
• Syllabification: przy‧rżnąć

Verb

przyrżnąć pf (imperfective przyrzynać)

1. (transitive) to cut to measure (to cut something with a knife, saw, etc., according to a certain measure)

   Synonym: przyciąć

2. (transitive, colloquial) to hit

   Synonyms: uderzyć, walić

Conjugation

Conjugation of przyrżnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyrżnąć
future tense	1st	przyrżnę			przyrżniemy
	2nd	przyrżniesz			przyrżniecie
	3rd	przyrżnie			przyrżną
	impersonal	przyrżnie się
past tense	1st	przyrżnąłem, -(e)m przyrżnął	przyrżnęłam, -(e)m przyrżnęła	przyrżnęłom, -(e)m przyrżnęło	przyrżnęliśmy, -(e)śmy przyrżnęli	przyrżnęłyśmy, -(e)śmy przyrżnęły
	2nd	przyrżnąłeś, -(e)ś przyrżnął	przyrżnęłaś, -(e)ś przyrżnęła	przyrżnęłoś, -(e)ś przyrżnęło	przyrżnęliście, -(e)ście przyrżnęli	przyrżnęłyście, -(e)ście przyrżnęły
	3rd	przyrżnął	przyrżnęła	przyrżnęło	przyrżnęli	przyrżnęły
	impersonal	przyrżnięto
conditional	1st	przyrżnąłbym, bym przyrżnął	przyrżnęłabym, bym przyrżnęła	przyrżnęłobym, bym przyrżnęło	przyrżnęlibyśmy, byśmy przyrżnęli	przyrżnęłybyśmy, byśmy przyrżnęły
	2nd	przyrżnąłbyś, byś przyrżnął	przyrżnęłabyś, byś przyrżnęła	przyrżnęłobyś, byś przyrżnęło	przyrżnęlibyście, byście przyrżnęli	przyrżnęłybyście, byście przyrżnęły
	3rd	przyrżnąłby, by przyrżnął	przyrżnęłaby, by przyrżnęła	przyrżnęłoby, by przyrżnęło	przyrżnęliby, by przyrżnęli	przyrżnęłyby, by przyrżnęły
	impersonal	przyrżnięto by
imperative	1st	niech przyrżnę			przyrżnijmy
	2nd	przyrżnij			przyrżnijcie
	3rd	niech przyrżnie			niech przyrżną
passive adjectival participle		przyrżnięty	przyrżnięta	przyrżnięte	przyrżnięci	przyrżnięte
anterior adverbial participle		przyrżnąwszy
verbal noun		przyrżnięcie

Further reading

• przyrżnąć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przyrznąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (12.03.2021) “PRZYRŻNĄĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przyrznąć”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przyrznąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przyrznąć”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 360