röpirat
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
First attested in 1839. From röp- (“short”) + irat (“document”). Calque of German Flugschrift.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
röpirat (plural röpiratok)
- leaflet, pamphlet (usually a piece of short writing of a timely issue, with an argumentative or agitational tone)
Declension[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | röpirat | röpiratok |
accusative | röpiratot | röpiratokat |
dative | röpiratnak | röpiratoknak |
instrumental | röpirattal | röpiratokkal |
causal-final | röpiratért | röpiratokért |
translative | röpirattá | röpiratokká |
terminative | röpiratig | röpiratokig |
essive-formal | röpiratként | röpiratokként |
essive-modal | — | — |
inessive | röpiratban | röpiratokban |
superessive | röpiraton | röpiratokon |
adessive | röpiratnál | röpiratoknál |
illative | röpiratba | röpiratokba |
sublative | röpiratra | röpiratokra |
allative | röpirathoz | röpiratokhoz |
elative | röpiratból | röpiratokból |
delative | röpiratról | röpiratokról |
ablative | röpirattól | röpiratoktól |
non-attributive possessive - singular |
röpiraté | röpiratoké |
non-attributive possessive - plural |
röpiratéi | röpiratokéi |
Possessive forms of röpirat | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | röpiratom | röpirataim |
2nd person sing. | röpiratod | röpirataid |
3rd person sing. | röpirata | röpiratai |
1st person plural | röpiratunk | röpirataink |
2nd person plural | röpiratotok | röpirataitok |
3rd person plural | röpiratuk | röpirataik |
Derived terms[edit]
Compound words
References[edit]
- ^ röpirat in Gerstner, Károly (ed.). Új magyar etimológiai szótár. (’New Etymological Dictionary of Hungarian’). Beta version. Budapest, MTA Nyelvtudományi Intézet / Magyar Nyelvtudományi Kutatóközpont, 2011–2022. (Research Institute for Linguistics, Hungary). Language abbreviations
Further reading[edit]
- röpirat in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN