recoñecer

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese reconnocer, from Latin recognōscere, present active infinitive of recognōscō.

Verb

recoñecer (first-person singular present recoñezo, first-person singular preterite recoñecín, past participle recoñecido)

1. to recognize

Conjugation

    Conjugation of recoñecer (c-z alternation)

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	recoñecer
Personal	recoñecer	recoñeceres	recoñecer	recoñecermos	recoñecerdes	recoñeceren
Gerund
	recoñecendo
Past participle
Masculine	recoñecido			recoñecidos
Feminine	recoñecida			recoñecidas
Indicative
Present	recoñezo	recoñeces	recoñece	recoñecemos	recoñecedes	recoñecen
Imperfect	recoñecía	recoñecías	recoñecía	recoñeciamos	recoñeciades	recoñecían
Preterite	recoñecín	recoñeciches	recoñeceu	recoñecemos	recoñecestes	recoñeceron
Pluperfect	recoñecera	recoñeceras	recoñecera	recoñeceramos	recoñecerades	recoñeceran
Future	recoñecerei	recoñecerás	recoñecerá	recoñeceremos	recoñeceredes	recoñecerán
Conditional	recoñecería	recoñecerías	recoñecería	recoñeceriamos	recoñeceriades	recoñecerían
Subjunctive
Present	recoñeza	recoñezas	recoñeza	recoñezamos	recoñezades	recoñezan
Imperfect	recoñecese	recoñeceses	recoñecese	recoñecésemos	recoñecésedes	recoñecesen
Future	recoñecer	recoñeceres	recoñecer	recoñecermos	recoñecerdes	recoñeceren
Imperative
Affirmative		recoñece	recoñeza	recoñezamos	recoñecede	recoñezan
Negative (non)		non recoñezas	non recoñeza	non recoñezamos	non recoñezades	non recoñezan

Related terms

• coñecer