rozkładczy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From rozkładać +‎ -czy. First attested in 1860.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rɔsˈkwat.t͡ʂɨ/
  • Rhymes: -att͡ʂɨ
  • Syllabification: roz‧kład‧czy

Adjective[edit]

rozkładczy (not comparable, derived adverb rozkładczo)

  1. (rare, obsolete) corruptingly

Declension[edit]

Declension of rozkładczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rozkładczy rozkładcza rozkładcze rozkładczy rozkładcze
genitive rozkładczego rozkładczej rozkładczego rozkładczych
dative rozkładczemu rozkładczej rozkładczemu rozkładczym
accusative rozkładczego rozkładczy rozkładczą rozkładcze rozkładczych rozkładcze
instrumental rozkładczym rozkładczą rozkładczym rozkładczymi
locative rozkładczym rozkładczej rozkładczym rozkładczych

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

adjectives
adverb
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ Czas‎[1] (in Polish), volume 13, number 52, 1860 March 3, page 3

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rozkładczy&oldid=78089151"