rozkładka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: rozkładką

Polish[edit]

Etymology[edit]

From rozkładać +‎ -ka. First attested in 1807.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rɔsˈkwat.ka/
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: roz‧kład‧ka

Noun[edit]

rozkładka f

  1. (obsolete) layout
    Synonym: rozkład

Declension[edit]

Declension of rozkładka
singular plural
nominative rozkładka rozkładki
genitive rozkładki rozkładek
dative rozkładce rozkładkom
accusative rozkładkę rozkładki
instrumental rozkładką rozkładkami
locative rozkładce rozkładkach
vocative rozkładko rozkładki

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ Kuryer Litewski‎[1] (in Polish), number 16, 1807 February 23, page 3

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rozkładka&oldid=73488022"