rozkładalność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From rozkładalny +‎ -ość. First attested in 1835.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔs.kwaˈdal.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -alnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧kła‧dal‧ność

Noun

[edit]

rozkładalność f

  1. decomposability

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Krzysztof Celestyn Mrongowiusz (1835) Dokładny słownik polsko-niemiecki krytycznie wypracowany = Ausführliches polnisch-deutsches Wörterbuch kritisch bearbeitet[1] (in Polish), page 442

Further reading

[edit]