rozmyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ myć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.mɨt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔzmɨt͡ɕ
• Syllabification: roz‧myć

Verb

rozmyć pf (imperfective rozmywać)

1. (transitive) to wash away, to rinse off
2. (transitive) to dilute, to dissolve, to rarefy
3. (transitive) to blur

Conjugation

Conjugation of rozmyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozmyć
future tense	1st	rozmyję			rozmyjemy
	2nd	rozmyjesz			rozmyjecie
	3rd	rozmyje			rozmyją
	impersonal	rozmyje się
past tense	1st	rozmyłem, -(e)m rozmył	rozmyłam, -(e)m rozmyła	rozmyłom, -(e)m rozmyło	rozmyliśmy, -(e)śmy rozmyli	rozmyłyśmy, -(e)śmy rozmyły
	2nd	rozmyłeś, -(e)ś rozmył	rozmyłaś, -(e)ś rozmyła	rozmyłoś, -(e)ś rozmyło	rozmyliście, -(e)ście rozmyli	rozmyłyście, -(e)ście rozmyły
	3rd	rozmył	rozmyła	rozmyło	rozmyli	rozmyły
	impersonal	rozmyto
conditional	1st	rozmyłbym, bym rozmył	rozmyłabym, bym rozmyła	rozmyłobym, bym rozmyło	rozmylibyśmy, byśmy rozmyli	rozmyłybyśmy, byśmy rozmyły
	2nd	rozmyłbyś, byś rozmył	rozmyłabyś, byś rozmyła	rozmyłobyś, byś rozmyło	rozmylibyście, byście rozmyli	rozmyłybyście, byście rozmyły
	3rd	rozmyłby, by rozmył	rozmyłaby, by rozmyła	rozmyłoby, by rozmyło	rozmyliby, by rozmyli	rozmyłyby, by rozmyły
	impersonal	rozmyto by
imperative	1st	niech rozmyję			rozmyjmy
	2nd	rozmyj			rozmyjcie
	3rd	niech rozmyje			niech rozmyją
passive adjectival participle		rozmyty	rozmyta	rozmyte	rozmyci	rozmyte
anterior adverbial participle		rozmywszy
verbal noun		rozmycie

Further reading

• rozmyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozmyć in Polish dictionaries at PWN