rozpatrzeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ patrzeć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

rozpatrzeć pf (imperfective rozpatrywać)

  1. (transitive) to consider, to look into
  2. (transitive, law) to process a case in court
  3. (reflexive with się) to have a look around

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozpatrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpatrzeć
future tense 1st rozpatrzę rozpatrzymy
2nd rozpatrzysz rozpatrzycie
3rd rozpatrzy rozpatrzą
impersonal rozpatrzy się
past tense 1st rozpatrzałem,
-(e)m rozpatrzał
rozpatrzałam,
-(e)m rozpatrzała
rozpatrzałom,
-(e)m rozpatrzało
rozpatrzeliśmy,
-(e)śmy rozpatrzeli
rozpatrzałyśmy,
-(e)śmy rozpatrzały
2nd rozpatrzałeś,
-(e)ś rozpatrzał
rozpatrzałaś,
-(e)ś rozpatrzała
rozpatrzałoś,
-(e)ś rozpatrzało
rozpatrzeliście,
-(e)ście rozpatrzeli
rozpatrzałyście,
-(e)ście rozpatrzały
3rd rozpatrzał rozpatrzała rozpatrzało rozpatrzeli rozpatrzały
impersonal rozpatrzano
conditional 1st rozpatrzałbym,
bym rozpatrzał
rozpatrzałabym,
bym rozpatrzała
rozpatrzałobym,
bym rozpatrzało
rozpatrzelibyśmy,
byśmy rozpatrzeli
rozpatrzałybyśmy,
byśmy rozpatrzały
2nd rozpatrzałbyś,
byś rozpatrzał
rozpatrzałabyś,
byś rozpatrzała
rozpatrzałobyś,
byś rozpatrzało
rozpatrzelibyście,
byście rozpatrzeli
rozpatrzałybyście,
byście rozpatrzały
3rd rozpatrzałby,
by rozpatrzał
rozpatrzałaby,
by rozpatrzała
rozpatrzałoby,
by rozpatrzało
rozpatrzeliby,
by rozpatrzeli
rozpatrzałyby,
by rozpatrzały
impersonal rozpatrzano by
imperative 1st niech rozpatrzę rozpatrzmy
2nd rozpatrz rozpatrzcie
3rd niech rozpatrzy niech rozpatrzą
anterior adverbial participle rozpatrzawszy
verbal noun rozpatrzenie

Further reading

[edit]
  • rozpatrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpatrzeć in Polish dictionaries at PWN