rzygnąć

Polish[edit]

From rzygać +‎ -nąć.

rzygnąć pf (imperfective rzygać)

Conjugation of rzygnąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rzygnąć
future tense	1^st	rzygnę			rzygniemy
	2^nd	rzygniesz			rzygniecie
	3^rd	rzygnie			rzygną
	impersonal	rzygnie się
past tense	1^st	rzygnąłem, -(e)m rzygnął	rzygnęłam, -(e)m rzygnęła	rzygnęłom, -(e)m rzygnęło	rzygnęliśmy, -(e)śmy rzygnęli	rzygnęłyśmy, -(e)śmy rzygnęły
	2^nd	rzygnąłeś, -(e)ś rzygnął	rzygnęłaś, -(e)ś rzygnęła	rzygnęłoś, -(e)ś rzygnęło	rzygnęliście, -(e)ście rzygnęli	rzygnęłyście, -(e)ście rzygnęły
	3^rd	rzygnął	rzygnęła	rzygnęło	rzygnęli	rzygnęły
	impersonal	rzygnięto
conditional	1^st	rzygnąłbym, bym rzygnął	rzygnęłabym, bym rzygnęła	rzygnęłobym, bym rzygnęło	rzygnęlibyśmy, byśmy rzygnęli	rzygnęłybyśmy, byśmy rzygnęły
	2^nd	rzygnąłbyś, byś rzygnął	rzygnęłabyś, byś rzygnęła	rzygnęłobyś, byś rzygnęło	rzygnęlibyście, byście rzygnęli	rzygnęłybyście, byście rzygnęły
	3^rd	rzygnąłby, by rzygnął	rzygnęłaby, by rzygnęła	rzygnęłoby, by rzygnęło	rzygnęliby, by rzygnęli	rzygnęłyby, by rzygnęły
	impersonal	rzygnięto by
imperative	1^st	niech rzygnę			rzygnijmy
	2^nd	rzygnij			rzygnijcie
	3^rd	niech rzygnie			niech rzygną
anterior adverbial participle		rzygnąwszy
verbal noun		rzygnięcie

nouns

verbs