From Old Norse semja, from Proto-Germanic *samjaną.
sæmia
- to cohere, keep together
- to agree
Conjugation of sæmia (weak)
|
present
|
past
|
infinitive
|
sæmia
|
—
|
participle
|
sæmiandi, sæmiande
|
samder
|
active voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
sæmer
|
sæmi, sæme
|
—
|
samdi, samde
|
samdi, samde
|
þū
|
sæmer
|
sæmi, sæme
|
sæm
|
samdi, samde
|
samdi, samde
|
han
|
sæmer
|
sæmi, sæme
|
—
|
samdi, samde
|
samdi, samde
|
vīr
|
sæmium, sæmiom
|
sæmium, sæmiom
|
sæmium, sæmiom
|
samdum, samdom
|
samdum, samdom
|
īr
|
sæmin
|
sæmin
|
sæmin
|
samdin
|
samdin
|
þēr
|
sæmia
|
sæmin
|
—
|
samdu, samdo
|
samdin
|
mediopassive voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
sæms
|
sæmis
|
—
|
samdis, -es
|
samdis, -es
|
þū
|
sæms
|
sæmis
|
—
|
samdis, -es
|
samdis, -es
|
han
|
sæms
|
sæmis
|
—
|
samdis, -es
|
samdis, -es
|
vīr
|
sæmiums, -ioms
|
sæmiums, -ioms
|
—
|
samdums, -oms
|
samdums, -oms
|
īr
|
sæmins
|
sæmins
|
—
|
samdins
|
samdins
|
þēr
|
sæmias
|
sæmins
|
—
|
samdus, -os
|
samdins
|