scalperen

Dutch

Etymology

Equivalent to scalp +‎ -eren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌskɑlˈpeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: scal‧pe‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

scalperen

1. (transitive) to scalp, to remove haired skin from

Inflection

Conjugation of scalperen (weak)
infinitive	scalperen
past singular	scalpeerde
past participle	gescalpeerd
infinitive	scalperen
gerund	scalperen n
	present tense	past tense
1st person singular	scalpeer	scalpeerde
2nd person sing. (jij)	scalpeert, scalpeer2	scalpeerde
2nd person sing. (u)	scalpeert	scalpeerde
2nd person sing. (gij)	scalpeert	scalpeerde
3rd person singular	scalpeert	scalpeerde
plural	scalperen	scalpeerden
subjunctive sing.1	scalpere	scalpeerde
subjunctive plur.1	scalperen	scalpeerden
imperative sing.	scalpeer
imperative plur.1	scalpeert
participles	scalperend	gescalpeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.