sflaczeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ flaczeć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

sflaczeć pf (imperfective flaczeć)

  1. (intransitive, colloquial) to lose elasticity, to lose firmness
    Synonyms: sparcieć, zwiotczeć
  2. (intransitive, colloquial, of a person) to lose strength and energy

Conjugation[edit]

Conjugation of sflaczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sflaczeć
future tense 1st sflaczeję sflaczejemy
2nd sflaczejesz sflaczejecie
3rd sflaczeje sflaczeją
impersonal sflaczeje się
past tense 1st sflaczałem,
-(e)m sflaczał
sflaczałam,
-(e)m sflaczała
sflaczałom,
-(e)m sflaczało
sflaczeliśmy,
-(e)śmy sflaczeli
sflaczałyśmy,
-(e)śmy sflaczały
2nd sflaczałeś,
-(e)ś sflaczał
sflaczałaś,
-(e)ś sflaczała
sflaczałoś,
-(e)ś sflaczało
sflaczeliście,
-(e)ście sflaczeli
sflaczałyście,
-(e)ście sflaczały
3rd sflaczał sflaczała sflaczało sflaczeli sflaczały
impersonal sflaczano
conditional 1st sflaczałbym,
bym sflaczał
sflaczałabym,
bym sflaczała
sflaczałobym,
bym sflaczało
sflaczelibyśmy,
byśmy sflaczeli
sflaczałybyśmy,
byśmy sflaczały
2nd sflaczałbyś,
byś sflaczał
sflaczałabyś,
byś sflaczała
sflaczałobyś,
byś sflaczało
sflaczelibyście,
byście sflaczeli
sflaczałybyście,
byście sflaczały
3rd sflaczałby,
by sflaczał
sflaczałaby,
by sflaczała
sflaczałoby,
by sflaczało
sflaczeliby,
by sflaczeli
sflaczałyby,
by sflaczały
impersonal sflaczano by
imperative 1st niech sflaczeję sflaczejmy
2nd sflaczej sflaczejcie
3rd niech sflaczeje niech sflaczeją
anterior adverbial participle sflaczawszy
verbal noun sflaczenie

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

adjectives
nouns
verb

Further reading[edit]

  • sflaczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sflaczeć in Polish dictionaries at PWN