składnie

See also: składnię

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskwad.ɲɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈskɫad.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adɲɛ
• Syllabification: skład‧nie
• Homophone: składnię

Etymology 1

From składny +‎ -ie. First attested in the 16th century.

Adverb

składnie (comparative składniej, superlative najskładniej)

1. neatly, properly

   Synonym: zgrabnie

Related terms

adjectives

• składalny
• składankowy
• składkowy
• składnicowy
• składniczy
• składnikowy
• składniowy
• składny
• składowiskowy
• składowy
• składzisty

 

adverbs

• składkowo
• składniowo

 

nouns

• skład
• składacz
• składaczka
• składak
• składalnia
• składalność
• składaniec
• składanina
• składanka
• składarka
• składka
• składkowość
• składnia
• składnica
• składnik
• składniowość
• składność
• składowe
• składowisko
• składownik
• składowość
• składzik

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• składać impf
• składkować impf
• składować impf
• skłaść pf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

składnie f

1. nominative/accusative/vocative plural of składnia

Further reading

• składnie in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “składnie”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “składnie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “składnie”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 149