skrupiać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From skrupić +‎ -ać. The current reflexive sense comes from the proverb komuś się zmiele, tobie się skrupi.[1]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

skrupiać impf (perfective skrupić)

  1. (reflexive with się, of a punishment or bad effect) to befall, to fall upon, to negatively affect [+ na (locative) = someone]

Conjugation

[edit]
Conjugation of skrupiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skrupiać
present tense 1st skrupiam skrupiamy
2nd skrupiasz skrupiacie
3rd skrupia skrupiają
impersonal skrupia się
past tense 1st skrupiałem,
-(e)m skrupiał
skrupiałam,
-(e)m skrupiała
skrupiałom,
-(e)m skrupiało
skrupialiśmy,
-(e)śmy skrupiali
skrupiałyśmy,
-(e)śmy skrupiały
2nd skrupiałeś,
-(e)ś skrupiał
skrupiałaś,
-(e)ś skrupiała
skrupiałoś,
-(e)ś skrupiało
skrupialiście,
-(e)ście skrupiali
skrupiałyście,
-(e)ście skrupiały
3rd skrupiał skrupiała skrupiało skrupiali skrupiały
impersonal skrupiano
future tense 1st będę skrupiał,
będę skrupiać
będę skrupiała,
będę skrupiać
będę skrupiało,
będę skrupiać
będziemy skrupiali,
będziemy skrupiać
będziemy skrupiały,
będziemy skrupiać
2nd będziesz skrupiał,
będziesz skrupiać
będziesz skrupiała,
będziesz skrupiać
będziesz skrupiało,
będziesz skrupiać
będziecie skrupiali,
będziecie skrupiać
będziecie skrupiały,
będziecie skrupiać
3rd będzie skrupiał,
będzie skrupiać
będzie skrupiała,
będzie skrupiać
będzie skrupiało,
będzie skrupiać
będą skrupiali,
będą skrupiać
będą skrupiały,
będą skrupiać
impersonal będzie skrupiać się
conditional 1st skrupiałbym,
bym skrupiał
skrupiałabym,
bym skrupiała
skrupiałobym,
bym skrupiało
skrupialibyśmy,
byśmy skrupiali
skrupiałybyśmy,
byśmy skrupiały
2nd skrupiałbyś,
byś skrupiał
skrupiałabyś,
byś skrupiała
skrupiałobyś,
byś skrupiało
skrupialibyście,
byście skrupiali
skrupiałybyście,
byście skrupiały
3rd skrupiałby,
by skrupiał
skrupiałaby,
by skrupiała
skrupiałoby,
by skrupiało
skrupialiby,
by skrupiali
skrupiałyby,
by skrupiały
impersonal skrupiano by
imperative 1st niech skrupiam skrupiajmy
2nd skrupiaj skrupiajcie
3rd niech skrupia niech skrupiają
active adjectival participle skrupiający skrupiająca skrupiające skrupiający skrupiające
contemporary adverbial participle skrupiając
verbal noun skrupianie

References

[edit]
  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “skrupić”, in Słownik języka polskiego[1], volume 5, p. 269, and volume 1, part 2, p. 1146 for the imperfect form krupić.

Further reading

[edit]