skwitować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ kwitować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /skfiˈtɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skwi‧to‧wać

Verb[edit]

skwitować pf (imperfective kwitować)

  1. (transitive, literary) to respond
    Hypernym: odpowiedzieć

Conjugation[edit]

Conjugation of skwitować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skwitować
future tense 1st skwituję skwitujemy
2nd skwitujesz skwitujecie
3rd skwituje skwitują
impersonal skwituje się
past tense 1st skwitowałem,
-(e)m skwitował
skwitowałam,
-(e)m skwitowała
skwitowałom,
-(e)m skwitowało
skwitowaliśmy,
-(e)śmy skwitowali
skwitowałyśmy,
-(e)śmy skwitowały
2nd skwitowałeś,
-(e)ś skwitował
skwitowałaś,
-(e)ś skwitowała
skwitowałoś,
-(e)ś skwitowało
skwitowaliście,
-(e)ście skwitowali
skwitowałyście,
-(e)ście skwitowały
3rd skwitował skwitowała skwitowało skwitowali skwitowały
impersonal skwitowano
conditional 1st skwitowałbym,
bym skwitował
skwitowałabym,
bym skwitowała
skwitowałobym,
bym skwitowało
skwitowalibyśmy,
byśmy skwitowali
skwitowałybyśmy,
byśmy skwitowały
2nd skwitowałbyś,
byś skwitował
skwitowałabyś,
byś skwitowała
skwitowałobyś,
byś skwitowało
skwitowalibyście,
byście skwitowali
skwitowałybyście,
byście skwitowały
3rd skwitowałby,
by skwitował
skwitowałaby,
by skwitowała
skwitowałoby,
by skwitowało
skwitowaliby,
by skwitowali
skwitowałyby,
by skwitowały
impersonal skwitowano by
imperative 1st niech skwituję skwitujmy
2nd skwituj skwitujcie
3rd niech skwituje niech skwitują
passive adjectival participle skwitowany skwitowana skwitowane skwitowani skwitowane
anterior adverbial participle skwitowawszy
verbal noun skwitowanie

Derived terms[edit]

noun

Further reading[edit]

  • skwitować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skwitować in Polish dictionaries at PWN