spęcznieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ pęcznieć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈspɛnt͡ʂ.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: spęcz‧nieć

Verb

[edit]

spęcznieć pf (imperfective pęcznieć)

  1. (intransitive) to swell, to bloat
    Synonyms: nabrzmieć, obrzęknąć, napuchnąć
  2. (intransitive) to bulge
    Synonym: wybrzuszyć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of spęcznieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spęcznieć
future tense 1st spęcznieję spęczniejemy
2nd spęczniejesz spęczniejecie
3rd spęcznieje spęcznieją
impersonal spęcznieje się
past tense 1st spęczniałem,
-(e)m spęczniał
spęczniałam,
-(e)m spęczniała
spęczniałom,
-(e)m spęczniało
spęcznieliśmy,
-(e)śmy spęcznieli
spęczniałyśmy,
-(e)śmy spęczniały
2nd spęczniałeś,
-(e)ś spęczniał
spęczniałaś,
-(e)ś spęczniała
spęczniałoś,
-(e)ś spęczniało
spęcznieliście,
-(e)ście spęcznieli
spęczniałyście,
-(e)ście spęczniały
3rd spęczniał spęczniała spęczniało spęcznieli spęczniały
impersonal spęczniano
conditional 1st spęczniałbym,
bym spęczniał
spęczniałabym,
bym spęczniała
spęczniałobym,
bym spęczniało
spęcznielibyśmy,
byśmy spęcznieli
spęczniałybyśmy,
byśmy spęczniały
2nd spęczniałbyś,
byś spęczniał
spęczniałabyś,
byś spęczniała
spęczniałobyś,
byś spęczniało
spęcznielibyście,
byście spęcznieli
spęczniałybyście,
byście spęczniały
3rd spęczniałby,
by spęczniał
spęczniałaby,
by spęczniała
spęczniałoby,
by spęczniało
spęcznieliby,
by spęcznieli
spęczniałyby,
by spęczniały
impersonal spęczniano by
imperative 1st niech spęcznieję spęczniejmy
2nd spęczniej spęczniejcie
3rd niech spęcznieje niech spęcznieją
anterior adverbial participle spęczniawszy
verbal noun spęcznienie

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
adjective
noun
verbs

Further reading

[edit]
  • spęcznieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spęcznieć in Polish dictionaries at PWN