spsocić

Polish

Etymology

From s- +‎ psocić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspsɔ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: spso‧cić

Verb

spsocić pf (imperfective psocić)

1. (intransitive, colloquial) to frolic, to misbehave, to play pranks

   Synonyms: nabroić, narozrabiać

Conjugation

Conjugation of spsocić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spsocić
future tense	1st	spsocę			spsocimy
	2nd	spsocisz			spsocicie
	3rd	spsoci			spsocą
	impersonal	spsoci się
past tense	1st	spsociłem, -(e)m spsocił	spsociłam, -(e)m spsociła	spsociłom, -(e)m spsociło	spsociliśmy, -(e)śmy spsocili	spsociłyśmy, -(e)śmy spsociły
	2nd	spsociłeś, -(e)ś spsocił	spsociłaś, -(e)ś spsociła	spsociłoś, -(e)ś spsociło	spsociliście, -(e)ście spsocili	spsociłyście, -(e)ście spsociły
	3rd	spsocił	spsociła	spsociło	spsocili	spsociły
	impersonal	spsocono
conditional	1st	spsociłbym, bym spsocił	spsociłabym, bym spsociła	spsociłobym, bym spsociło	spsocilibyśmy, byśmy spsocili	spsociłybyśmy, byśmy spsociły
	2nd	spsociłbyś, byś spsocił	spsociłabyś, byś spsociła	spsociłobyś, byś spsociło	spsocilibyście, byście spsocili	spsociłybyście, byście spsociły
	3rd	spsociłby, by spsocił	spsociłaby, by spsociła	spsociłoby, by spsociło	spsociliby, by spsocili	spsociłyby, by spsociły
	impersonal	spsocono by
imperative	1st	niech spsocę			spsoćmy
	2nd	spsoć			spsoćcie
	3rd	niech spsoci			niech spsocą
anterior adverbial participle		spsociwszy
verbal noun		spsocenie

Related terms

adjective

• psotny

 

adverb

• psotnie

 

nouns

• psota
• psotnica
• psotnik

 

Further reading

• spsocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spsocić in Polish dictionaries at PWN