staaf
See also: sta af
Dutch[edit]
Pronunciation[edit]
Etymology[edit]
From the inflected forms of Dutch staf.[1]
Noun[edit]
staaf m (plural staven, diminutive staafje n)
- bar (solid metal object)
References[edit]
- ^ J. de Vries & F. de Tollenaere, "Etymologisch Woordenboek", Uitgeverij Het Spectrum, Utrecht, 1986 (14de druk)
