stanieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Staniec

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ tanieć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsta.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: sta‧nieć

Verb

[edit]

stanieć pf (imperfective tanieć)

  1. (intransitive) to become cheaper, to go down (in price)
    Synonym: potanieć
    Antonym: zdrożeć

Conjugation

[edit]
Conjugation of stanieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stanieć
future tense 1st stanieję staniejemy
2nd staniejesz staniejecie
3rd stanieje stanieją
impersonal stanieje się
past tense 1st staniałem,
-(e)m staniał
staniałam,
-(e)m staniała
staniałom,
-(e)m staniało
stanieliśmy,
-(e)śmy stanieli
staniałyśmy,
-(e)śmy staniały
2nd staniałeś,
-(e)ś staniał
staniałaś,
-(e)ś staniała
staniałoś,
-(e)ś staniało
stanieliście,
-(e)ście stanieli
staniałyście,
-(e)ście staniały
3rd staniał staniała staniało stanieli staniały
impersonal staniano
conditional 1st staniałbym,
bym staniał
staniałabym,
bym staniała
staniałobym,
bym staniało
stanielibyśmy,
byśmy stanieli
staniałybyśmy,
byśmy staniały
2nd staniałbyś,
byś staniał
staniałabyś,
byś staniała
staniałobyś,
byś staniało
stanielibyście,
byście stanieli
staniałybyście,
byście staniały
3rd staniałby,
by staniał
staniałaby,
by staniała
staniałoby,
by staniało
stanieliby,
by stanieli
staniałyby,
by staniały
impersonal staniano by
imperative 1st niech stanieję staniejmy
2nd staniej staniejcie
3rd niech stanieje niech stanieją
anterior adverbial participle staniawszy
verbal noun stanienie

Further reading

[edit]
  • stanieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stanieć in Polish dictionaries at PWN