stroić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: stróic

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish stroić, from Proto-Slavic *strojiti. By surface analysis, strój +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstrɔ.it͡ɕ/
  • Audio 1; stroić:(file)
  • Audio 2; stroić się:(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: stro‧ić

Verb

[edit]

stroić impf

  1. (transitive) to adorn, to deck, to decorate, to embellish
  2. (transitive, music) to tune a musical instrument
  3. (reflexive with się) to deck out, to overdress

Conjugation

[edit]
Conjugation of stroić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stroić
present tense 1st stroję stroimy
2nd stroisz stroicie
3rd stroi stroją
impersonal stroi się
past tense 1st stroiłem,
-(e)m stroił
stroiłam,
-(e)m stroiła
stroiłom,
-(e)m stroiło
stroiliśmy,
-(e)śmy stroili
stroiłyśmy,
-(e)śmy stroiły
2nd stroiłeś,
-(e)ś stroił
stroiłaś,
-(e)ś stroiła
stroiłoś,
-(e)ś stroiło
stroiliście,
-(e)ście stroili
stroiłyście,
-(e)ście stroiły
3rd stroił stroiła stroiło stroili stroiły
impersonal strojono
future tense 1st będę stroił,
będę stroić
będę stroiła,
będę stroić
będę stroiło,
będę stroić
będziemy stroili,
będziemy stroić
będziemy stroiły,
będziemy stroić
2nd będziesz stroił,
będziesz stroić
będziesz stroiła,
będziesz stroić
będziesz stroiło,
będziesz stroić
będziecie stroili,
będziecie stroić
będziecie stroiły,
będziecie stroić
3rd będzie stroił,
będzie stroić
będzie stroiła,
będzie stroić
będzie stroiło,
będzie stroić
będą stroili,
będą stroić
będą stroiły,
będą stroić
impersonal będzie stroić się
conditional 1st stroiłbym,
bym stroił
stroiłabym,
bym stroiła
stroiłobym,
bym stroiło
stroilibyśmy,
byśmy stroili
stroiłybyśmy,
byśmy stroiły
2nd stroiłbyś,
byś stroił
stroiłabyś,
byś stroiła
stroiłobyś,
byś stroiło
stroilibyście,
byście stroili
stroiłybyście,
byście stroiły
3rd stroiłby,
by stroił
stroiłaby,
by stroiła
stroiłoby,
by stroiło
stroiliby,
by stroili
stroiłyby,
by stroiły
impersonal strojono by
imperative 1st niech stroję strójmy
2nd strój strójcie
3rd niech stroi niech stroją
active adjectival participle strojący strojąca strojące strojący strojące
passive adjectival participle strojony strojona strojone strojeni strojone
contemporary adverbial participle strojąc
verbal noun strojenie

Derived terms

[edit]
adjective
nouns
verbs
[edit]
adjectives
adverbs
nouns

Further reading

[edit]
  • stroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stroić in Polish dictionaries at PWN