surrata

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

Onomatopoeic

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsurːɑtɑˣ/, [ˈs̠urːɑ̝t̪ɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -urːɑtɑ
  • Syllabification(key): sur‧ra‧ta

Verb[edit]

surrata

  1. (intransitive) to drone, buzz, whirr, hum

Conjugation[edit]

Inflection of surrata (Kotus type 73/salata, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. surraan en surraa 1st sing. olen surrannut en ole surrannut
2nd sing. surraat et surraa 2nd sing. olet surrannut et ole surrannut
3rd sing. surraa ei surraa 3rd sing. on surrannut ei ole surrannut
1st plur. surraamme emme surraa 1st plur. olemme surranneet emme ole surranneet
2nd plur. surraatte ette surraa 2nd plur. olette surranneet ette ole surranneet
3rd plur. surraavat eivät surraa 3rd plur. ovat surranneet eivät ole surranneet
passive surrataan ei surrata passive on surrattu ei ole surrattu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. surrasin en surrannut 1st sing. olin surrannut en ollut surrannut
2nd sing. surrasit et surrannut 2nd sing. olit surrannut et ollut surrannut
3rd sing. surrasi ei surrannut 3rd sing. oli surrannut ei ollut surrannut
1st plur. surrasimme emme surranneet 1st plur. olimme surranneet emme olleet surranneet
2nd plur. surrasitte ette surranneet 2nd plur. olitte surranneet ette olleet surranneet
3rd plur. surrasivat eivät surranneet 3rd plur. olivat surranneet eivät olleet surranneet
passive surrattiin ei surrattu passive oli surrattu ei ollut surrattu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. surraisin en surraisi 1st sing. olisin surrannut en olisi surrannut
2nd sing. surraisit et surraisi 2nd sing. olisit surrannut et olisi surrannut
3rd sing. surraisi ei surraisi 3rd sing. olisi surrannut ei olisi surrannut
1st plur. surraisimme emme surraisi 1st plur. olisimme surranneet emme olisi surranneet
2nd plur. surraisitte ette surraisi 2nd plur. olisitte surranneet ette olisi surranneet
3rd plur. surraisivat eivät surraisi 3rd plur. olisivat surranneet eivät olisi surranneet
passive surrattaisiin ei surrattaisi passive olisi surrattu ei olisi surrattu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. surraa älä surraa 2nd sing.
3rd sing. surratkoon älköön surratko 3rd sing. olkoon surrannut älköön olko surrannut
1st plur. surratkaamme älkäämme surratko 1st plur.
2nd plur. surratkaa älkää surratko 2nd plur.
3rd plur. surratkoot älkööt surratko 3rd plur. olkoot surranneet älkööt olko surranneet
passive surrattakoon älköön surrattako passive olkoon surrattu älköön olko surrattu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. surrannen en surranne 1st sing. lienen surrannut en liene surrannut
2nd sing. surrannet et surranne 2nd sing. lienet surrannut et liene surrannut
3rd sing. surrannee ei surranne 3rd sing. lienee surrannut ei liene surrannut
1st plur. surrannemme emme surranne 1st plur. lienemme surranneet emme liene surranneet
2nd plur. surrannette ette surranne 2nd plur. lienette surranneet ette liene surranneet
3rd plur. surrannevat eivät surranne 3rd plur. lienevät surranneet eivät liene surranneet
passive surrattaneen ei surrattane passive lienee surrattu ei liene surrattu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st surrata present surraava surrattava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st surratakseni surrataksemme
2nd surrataksesi surrataksenne
3rd surratakseen
surrataksensa
past surrannut surrattu
2nd inessive2 surratessa surrattaessa agent3 surraama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st surratessani surratessamme
2nd surratessasi surratessanne
3rd surratessaan
surratessansa
negative surraamaton
instructive surraten 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive surraamassa
elative surraamasta
illative surraamaan
adessive surraamalla
abessive surraamatta
instructive surraaman surrattaman
4th4 verbal noun surraaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st surraamaisillani surraamaisillamme
2nd surraamaisillasi surraamaisillanne
3rd surraamaisillaan
surraamaisillansa

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]