szelencéi

Hungarian

Etymology

szelence (“box”) +‎ -i (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈsɛlɛnt͡seːji]
• Hyphenation: sze‧len‧céi

Noun

szelencéi

1. third-person singular multiple-possession possessive of szelence

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	—	szelencéi
accusative	—	szelencéit
dative	—	szelencéinek
instrumental	—	szelencéivel
causal-final	—	szelencéiért
translative	—	szelencéivé
terminative	—	szelencéiig
essive-formal	—	szelencéiként
essive-modal	—	szelencéiül
inessive	—	szelencéiben
superessive	—	szelencéin
adessive	—	szelencéinél
illative	—	szelencéibe
sublative	—	szelencéire
allative	—	szelencéihez
elative	—	szelencéiből
delative	—	szelencéiről
ablative	—	szelencéitől
non-attributive possessive - singular	—	szelencéié
non-attributive possessive - plural	—	szelencéiéi