titubo

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by LetrasJensen (talk | contribs) as of 15:24, 29 October 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: titubò

Catalan

Verb

titubo

  1. Lua error in Module:romance_inflections at line 173: Parameter "m" is not used by this template.

Italian

Verb

titubo

  1. first-person singular present indicative of titubare

Latin

Etymology

Lua error: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=(s)tewp
Please see Module:checkparams for help with this warning.

(deprecated template usage)

From a reduplication of Proto-Indo-European *(s)tewp-, from *(s)tew- (to push, hit)[1]. Compare Latin stupeō.

Pronunciation

Verb

titubō (present infinitive titubāre, perfect active titubāvī, supine titubātum); first conjugation

  1. I stagger, totter, reel
  2. I hesitate, falter, waver

Conjugation

   Conjugation of titubō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present titubō titubās titubat titubāmus titubātis titubant
imperfect titubābam titubābās titubābat titubābāmus titubābātis titubābant
future titubābō titubābis titubābit titubābimus titubābitis titubābunt
perfect titubāvī titubāvistī titubāvit titubāvimus titubāvistis titubāvērunt,
titubāvēre
pluperfect titubāveram titubāverās titubāverat titubāverāmus titubāverātis titubāverant
future perfect titubāverō titubāveris titubāverit titubāverimus titubāveritis titubāverint
passive present titubor titubāris,
titubāre
titubātur titubāmur titubāminī titubantur
imperfect titubābar titubābāris,
titubābāre
titubābātur titubābāmur titubābāminī titubābantur
future titubābor titubāberis,
titubābere
titubābitur titubābimur titubābiminī titubābuntur
perfect titubātus + present active indicative of sum
pluperfect titubātus + imperfect active indicative of sum
future perfect titubātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present titubem titubēs titubet titubēmus titubētis titubent
imperfect titubārem titubārēs titubāret titubārēmus titubārētis titubārent
perfect titubāverim titubāverīs titubāverit titubāverīmus titubāverītis titubāverint
pluperfect titubāvissem titubāvissēs titubāvisset titubāvissēmus titubāvissētis titubāvissent
passive present tituber titubēris,
titubēre
titubētur titubēmur titubēminī titubentur
imperfect titubārer titubārēris,
titubārēre
titubārētur titubārēmur titubārēminī titubārentur
perfect titubātus + present active subjunctive of sum
pluperfect titubātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present titubā titubāte
future titubātō titubātō titubātōte titubantō
passive present titubāre titubāminī
future titubātor titubātor titubantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives titubāre titubāvisse titubātūrum esse titubārī titubātum esse titubātum īrī
participles titubāns titubātūrus titubātus titubandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
titubandī titubandō titubandum titubandō titubātum titubātū

Descendants

  • French: tituber
  • Spanish: titubear
  • Portuguese: titubear

References

  • titubo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • titubo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • titubo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  1. ^ Walde, Alois, Hofmann, Johann Baptist (1954) “titubo”, in Lateinisches etymologisches Wörterbuch (in German), 3rd edition, volume 2, Heidelberg: Carl Winter, page 686