turkotać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /turˈkɔ.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: tur‧ko‧tać

Verb

[edit]

turkotać impf (perfective zaturkotać)

  1. (intransitive, of machines, engines, etc.) to clatter, to rattle
    Synonyms: terkotać, trajkotać, grzechotać

Conjugation

[edit]

Standard:

Conjugation of turkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive turkotać
present tense 1st turkoczę turkoczemy
2nd turkoczesz turkoczecie
3rd turkocze turkoczą
impersonal turkocze się
past tense 1st turkotałem,
-(e)m turkotał
turkotałam,
-(e)m turkotała
turkotałom,
-(e)m turkotało
turkotaliśmy,
-(e)śmy turkotali
turkotałyśmy,
-(e)śmy turkotały
2nd turkotałeś,
-(e)ś turkotał
turkotałaś,
-(e)ś turkotała
turkotałoś,
-(e)ś turkotało
turkotaliście,
-(e)ście turkotali
turkotałyście,
-(e)ście turkotały
3rd turkotał turkotała turkotało turkotali turkotały
impersonal turkotano
future tense 1st będę turkotał,
będę turkotać
będę turkotała,
będę turkotać
będę turkotało,
będę turkotać
będziemy turkotali,
będziemy turkotać
będziemy turkotały,
będziemy turkotać
2nd będziesz turkotał,
będziesz turkotać
będziesz turkotała,
będziesz turkotać
będziesz turkotało,
będziesz turkotać
będziecie turkotali,
będziecie turkotać
będziecie turkotały,
będziecie turkotać
3rd będzie turkotał,
będzie turkotać
będzie turkotała,
będzie turkotać
będzie turkotało,
będzie turkotać
będą turkotali,
będą turkotać
będą turkotały,
będą turkotać
impersonal będzie turkotać się
conditional 1st turkotałbym,
bym turkotał
turkotałabym,
bym turkotała
turkotałobym,
bym turkotało
turkotalibyśmy,
byśmy turkotali
turkotałybyśmy,
byśmy turkotały
2nd turkotałbyś,
byś turkotał
turkotałabyś,
byś turkotała
turkotałobyś,
byś turkotało
turkotalibyście,
byście turkotali
turkotałybyście,
byście turkotały
3rd turkotałby,
by turkotał
turkotałaby,
by turkotała
turkotałoby,
by turkotało
turkotaliby,
by turkotali
turkotałyby,
by turkotały
impersonal turkotano by
imperative 1st niech turkoczę turkoczmy
2nd turkocz turkoczcie
3rd niech turkocze niech turkoczą
active adjectival participle turkoczący turkocząca turkoczące turkoczący turkoczące
contemporary adverbial participle turkocząc
verbal noun turkotanie

Literary:

Conjugation of turkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive turkotać
present tense 1st turkocę turkocemy
2nd turkocesz turkocecie
3rd turkoce turkocą
impersonal turkoce się
past tense 1st turkotałem,
-(e)m turkotał
turkotałam,
-(e)m turkotała
turkotałom,
-(e)m turkotało
turkotaliśmy,
-(e)śmy turkotali
turkotałyśmy,
-(e)śmy turkotały
2nd turkotałeś,
-(e)ś turkotał
turkotałaś,
-(e)ś turkotała
turkotałoś,
-(e)ś turkotało
turkotaliście,
-(e)ście turkotali
turkotałyście,
-(e)ście turkotały
3rd turkotał turkotała turkotało turkotali turkotały
impersonal turkotano
future tense 1st będę turkotał,
będę turkotać
będę turkotała,
będę turkotać
będę turkotało,
będę turkotać
będziemy turkotali,
będziemy turkotać
będziemy turkotały,
będziemy turkotać
2nd będziesz turkotał,
będziesz turkotać
będziesz turkotała,
będziesz turkotać
będziesz turkotało,
będziesz turkotać
będziecie turkotali,
będziecie turkotać
będziecie turkotały,
będziecie turkotać
3rd będzie turkotał,
będzie turkotać
będzie turkotała,
będzie turkotać
będzie turkotało,
będzie turkotać
będą turkotali,
będą turkotać
będą turkotały,
będą turkotać
impersonal będzie turkotać się
conditional 1st turkotałbym,
bym turkotał
turkotałabym,
bym turkotała
turkotałobym,
bym turkotało
turkotalibyśmy,
byśmy turkotali
turkotałybyśmy,
byśmy turkotały
2nd turkotałbyś,
byś turkotał
turkotałabyś,
byś turkotała
turkotałobyś,
byś turkotało
turkotalibyście,
byście turkotali
turkotałybyście,
byście turkotały
3rd turkotałby,
by turkotał
turkotałaby,
by turkotała
turkotałoby,
by turkotało
turkotaliby,
by turkotali
turkotałyby,
by turkotały
impersonal turkotano by
imperative 1st niech turkocę turkoczmy
2nd turkocz turkoczcie
3rd niech turkoce niech turkocą
active adjectival participle turkocący turkocąca turkocące turkocący turkocące
contemporary adverbial participle turkocąc
verbal noun turkotanie

Further reading

[edit]