ułaskawić

Polish

Etymology

From u- +‎ łaskawy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.wasˈka.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: u‧łas‧ka‧wić

Verb

ułaskawić pf (imperfective ułaskawiać)

1. (transitive, law) to pardon (to grant an official pardon for a crime)

Conjugation

Conjugation of ułaskawić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ułaskawić
future tense	1st	ułaskawię			ułaskawimy
	2nd	ułaskawisz			ułaskawicie
	3rd	ułaskawi			ułaskawią
	impersonal	ułaskawi się
past tense	1st	ułaskawiłem, -(e)m ułaskawił	ułaskawiłam, -(e)m ułaskawiła	ułaskawiłom, -(e)m ułaskawiło	ułaskawiliśmy, -(e)śmy ułaskawili	ułaskawiłyśmy, -(e)śmy ułaskawiły
	2nd	ułaskawiłeś, -(e)ś ułaskawił	ułaskawiłaś, -(e)ś ułaskawiła	ułaskawiłoś, -(e)ś ułaskawiło	ułaskawiliście, -(e)ście ułaskawili	ułaskawiłyście, -(e)ście ułaskawiły
	3rd	ułaskawił	ułaskawiła	ułaskawiło	ułaskawili	ułaskawiły
	impersonal	ułaskawiono
conditional	1st	ułaskawiłbym, bym ułaskawił	ułaskawiłabym, bym ułaskawiła	ułaskawiłobym, bym ułaskawiło	ułaskawilibyśmy, byśmy ułaskawili	ułaskawiłybyśmy, byśmy ułaskawiły
	2nd	ułaskawiłbyś, byś ułaskawił	ułaskawiłabyś, byś ułaskawiła	ułaskawiłobyś, byś ułaskawiło	ułaskawilibyście, byście ułaskawili	ułaskawiłybyście, byście ułaskawiły
	3rd	ułaskawiłby, by ułaskawił	ułaskawiłaby, by ułaskawiła	ułaskawiłoby, by ułaskawiło	ułaskawiliby, by ułaskawili	ułaskawiłyby, by ułaskawiły
	impersonal	ułaskawiono by
imperative	1st	niech ułaskawię			ułaskawmy
	2nd	ułaskaw			ułaskawcie
	3rd	niech ułaskawi			niech ułaskawią
passive adjectival participle		ułaskawiony	ułaskawiona	ułaskawione	ułaskawieni	ułaskawione
anterior adverbial participle		ułaskawiwszy
verbal noun		ułaskawienie

Derived terms

noun

• ułaskawienie

 

Further reading

• ułaskawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ułaskawić in Polish dictionaries at PWN