udomowić

Polish

Etymology

From u- +‎ dom +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.dɔˈmɔ.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: u‧do‧mo‧wić

Verb

udomowić pf (imperfective udomawiać or udomowiać or udamawiać)

1. (transitive) to domesticate (e.g. animals)
2. (reflexive with się) to become domesticaed (e.g. animals)

Conjugation

Conjugation of udomowić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udomowić
future tense	1st	udomowię			udomowimy
	2nd	udomowisz			udomowicie
	3rd	udomowi			udomowią
	impersonal	udomowi się
past tense	1st	udomowiłem, -(e)m udomowił	udomowiłam, -(e)m udomowiła	udomowiłom, -(e)m udomowiło	udomowiliśmy, -(e)śmy udomowili	udomowiłyśmy, -(e)śmy udomowiły
	2nd	udomowiłeś, -(e)ś udomowił	udomowiłaś, -(e)ś udomowiła	udomowiłoś, -(e)ś udomowiło	udomowiliście, -(e)ście udomowili	udomowiłyście, -(e)ście udomowiły
	3rd	udomowił	udomowiła	udomowiło	udomowili	udomowiły
	impersonal	udomowiono
conditional	1st	udomowiłbym, bym udomowił	udomowiłabym, bym udomowiła	udomowiłobym, bym udomowiło	udomowilibyśmy, byśmy udomowili	udomowiłybyśmy, byśmy udomowiły
	2nd	udomowiłbyś, byś udomowił	udomowiłabyś, byś udomowiła	udomowiłobyś, byś udomowiło	udomowilibyście, byście udomowili	udomowiłybyście, byście udomowiły
	3rd	udomowiłby, by udomowił	udomowiłaby, by udomowiła	udomowiłoby, by udomowiło	udomowiliby, by udomowili	udomowiłyby, by udomowiły
	impersonal	udomowiono by
imperative	1st	niech udomowię			udomówmy
	2nd	udomów			udomówcie
	3rd	niech udomowi			niech udomowią
passive adjectival participle		udomowiony	udomowiona	udomowione	udomowieni	udomowione
anterior adverbial participle		udomowiwszy
verbal noun		udomowienie

Further reading

• udomowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• udomowić in Polish dictionaries at PWN