ugodzić

Polish

Etymology

From u- +‎ godzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: u‧go‧dzić

Verb

ugodzić pf (imperfective ugadzać)

1. (transitive, literary) to strike, to smite (to inflict pain or cause damage by striking)
2. (transitive, literary) to offend (to cause great distress)
3. (transitive, archaic) to commission (to send or officially charge someone or some group to do something)

   Synonyms: nająć, umówić, zgodzić

4. (reflexive with się, literary) to strike oneself, to smite oneself (to inflict pain or cause damage to oneself by striking)
5. (reflexive with się, literary) to strike each other, to smite each other (to inflict pain or cause damage to each other by striking)
6. (reflexive with się, colloquial) to settle (to come to an agreement with someone)

Conjugation

Conjugation of ugodzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ugodzić
future tense	1st	ugodzę			ugodzimy
	2nd	ugodzisz			ugodzicie
	3rd	ugodzi			ugodzą
	impersonal	ugodzi się
past tense	1st	ugodziłem, -(e)m ugodził	ugodziłam, -(e)m ugodziła	ugodziłom, -(e)m ugodziło	ugodziliśmy, -(e)śmy ugodzili	ugodziłyśmy, -(e)śmy ugodziły
	2nd	ugodziłeś, -(e)ś ugodził	ugodziłaś, -(e)ś ugodziła	ugodziłoś, -(e)ś ugodziło	ugodziliście, -(e)ście ugodzili	ugodziłyście, -(e)ście ugodziły
	3rd	ugodził	ugodziła	ugodziło	ugodzili	ugodziły
	impersonal	ugodzono
conditional	1st	ugodziłbym, bym ugodził	ugodziłabym, bym ugodziła	ugodziłobym, bym ugodziło	ugodzilibyśmy, byśmy ugodzili	ugodziłybyśmy, byśmy ugodziły
	2nd	ugodziłbyś, byś ugodził	ugodziłabyś, byś ugodziła	ugodziłobyś, byś ugodziło	ugodzilibyście, byście ugodzili	ugodziłybyście, byście ugodziły
	3rd	ugodziłby, by ugodził	ugodziłaby, by ugodziła	ugodziłoby, by ugodziło	ugodziliby, by ugodzili	ugodziłyby, by ugodziły
	impersonal	ugodzono by
imperative	1st	niech ugodzę			ugódźmy
	2nd	ugódź			ugódźcie
	3rd	niech ugodzi			niech ugodzą
passive adjectival participle		ugodzony	ugodzona	ugodzone	ugodzeni	ugodzone
anterior adverbial participle		ugodziwszy
verbal noun		ugodzenie

or

Conjugation of ugodzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ugodzić
future tense	1st	ugodzę			ugodzimy
	2nd	ugodzisz			ugodzicie
	3rd	ugodzi			ugodzą
	impersonal	ugodzi się
past tense	1st	ugodziłem, -(e)m ugodził	ugodziłam, -(e)m ugodziła	ugodziłom, -(e)m ugodziło	ugodziliśmy, -(e)śmy ugodzili	ugodziłyśmy, -(e)śmy ugodziły
	2nd	ugodziłeś, -(e)ś ugodził	ugodziłaś, -(e)ś ugodziła	ugodziłoś, -(e)ś ugodziło	ugodziliście, -(e)ście ugodzili	ugodziłyście, -(e)ście ugodziły
	3rd	ugodził	ugodziła	ugodziło	ugodzili	ugodziły
	impersonal	ugodzono
conditional	1st	ugodziłbym, bym ugodził	ugodziłabym, bym ugodziła	ugodziłobym, bym ugodziło	ugodzilibyśmy, byśmy ugodzili	ugodziłybyśmy, byśmy ugodziły
	2nd	ugodziłbyś, byś ugodził	ugodziłabyś, byś ugodziła	ugodziłobyś, byś ugodziło	ugodzilibyście, byście ugodzili	ugodziłybyście, byście ugodziły
	3rd	ugodziłby, by ugodził	ugodziłaby, by ugodziła	ugodziłoby, by ugodziło	ugodziliby, by ugodzili	ugodziłyby, by ugodziły
	impersonal	ugodzono by
imperative	1st	niech ugodzę			ugodźmy
	2nd	ugodź			ugodźcie
	3rd	niech ugodzi			niech ugodzą
passive adjectival participle		ugodzony	ugodzona	ugodzone	ugodzeni	ugodzone
anterior adverbial participle		ugodziwszy
verbal noun		ugodzenie

Further reading

• ugodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ugodzić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ugodzić in Polish dictionaries at PWN