godzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *godìti. Doublet of git.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio 1, godzić

  (file)

• Audio 2, godzić się

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: go‧dzić

Verb

godzić impf (perfective pogodzić)

1. (transitive) to reconcile, to bring together, to accommodate (to restore a friendly relationship; to bring back to harmony)

   Synonyms: jednać, pojednywać

2. (transitive) to reconcile (to make things compatible or consistent)
3. (intransitive, literary) to aim at, to hit [+ w (accusative) = at what]

   Synonyms: celować, mierzyć, trafiać

4. (intransitive, obsolete) to aim at, to strive for [+ do (genitive) = at what]

   Synonym: dążyć

5. (transitive) to endanger, to imperil, to jeopardize [+ w (accusative) = what]
6. (transitive, archaic) to hire, to employ (to obtain the services of (a person) in exchange for remuneration)

   Synonym: najmować

7. (reflexive with się) to reconcile [+ z (instrumental) = with whom]

   Synonym: pojednywać się

8. (reflexive with się, archaic) to be reconcilable [+ z (instrumental) = with what]
9. (reflexive with się) to submit [+ na (accusative) = to what] (to yield or give way to another)
10. (reflexive with się) to agree [+ na (accusative) = on what]

    Synonym: zgadzać się

11. (reflexive with się, archaic) to hire oneself out [+ do (genitive) = to what] (to arrange to do work for money)

    Synonym: najmować się

12. (reflexive with się, archaic) to be fit, to be suitable [+ na (accusative) = for what]

    Synonym: nadawać się

13. (reflexive with się, obsolete) to be related [+dative = to whom]

Conjugation

Conjugation of godzić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		godzić
present tense	1st	godzę			godzimy
	2nd	godzisz			godzicie
	3rd	godzi			godzą
	impersonal	godzi się
past tense	1st	godziłem, -(e)m godził	godziłam, -(e)m godziła	godziłom, -(e)m godziło	godziliśmy, -(e)śmy godzili	godziłyśmy, -(e)śmy godziły
	2nd	godziłeś, -(e)ś godził	godziłaś, -(e)ś godziła	godziłoś, -(e)ś godziło	godziliście, -(e)ście godzili	godziłyście, -(e)ście godziły
	3rd	godził	godziła	godziło	godzili	godziły
	impersonal	godzono
future tense	1st	będę godził, będę godzić	będę godziła, będę godzić	będę godziło, będę godzić	będziemy godzili, będziemy godzić	będziemy godziły, będziemy godzić
	2nd	będziesz godził, będziesz godzić	będziesz godziła, będziesz godzić	będziesz godziło, będziesz godzić	będziecie godzili, będziecie godzić	będziecie godziły, będziecie godzić
	3rd	będzie godził, będzie godzić	będzie godziła, będzie godzić	będzie godziło, będzie godzić	będą godzili, będą godzić	będą godziły, będą godzić
	impersonal	będzie godzić się
conditional	1st	godziłbym, bym godził	godziłabym, bym godziła	godziłobym, bym godziło	godzilibyśmy, byśmy godzili	godziłybyśmy, byśmy godziły
	2nd	godziłbyś, byś godził	godziłabyś, byś godziła	godziłobyś, byś godziło	godzilibyście, byście godzili	godziłybyście, byście godziły
	3rd	godziłby, by godził	godziłaby, by godziła	godziłoby, by godziło	godziliby, by godzili	godziłyby, by godziły
	impersonal	godzono by
imperative	1st	niech godzę			gódźmy
	2nd	gódź			gódźcie
	3rd	niech godzi			niech godzą
active adjectival participle		godzący	godząca	godzące	godzący	godzące
passive adjectival participle		godzony	godzona	godzone	godzeni	godzone
contemporary adverbial participle		godząc
verbal noun		godzenie

or

Conjugation of godzić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		godzić
present tense	1st	godzę			godzimy
	2nd	godzisz			godzicie
	3rd	godzi			godzą
	impersonal	godzi się
past tense	1st	godziłem, -(e)m godził	godziłam, -(e)m godziła	godziłom, -(e)m godziło	godziliśmy, -(e)śmy godzili	godziłyśmy, -(e)śmy godziły
	2nd	godziłeś, -(e)ś godził	godziłaś, -(e)ś godziła	godziłoś, -(e)ś godziło	godziliście, -(e)ście godzili	godziłyście, -(e)ście godziły
	3rd	godził	godziła	godziło	godzili	godziły
	impersonal	godzono
future tense	1st	będę godził, będę godzić	będę godziła, będę godzić	będę godziło, będę godzić	będziemy godzili, będziemy godzić	będziemy godziły, będziemy godzić
	2nd	będziesz godził, będziesz godzić	będziesz godziła, będziesz godzić	będziesz godziło, będziesz godzić	będziecie godzili, będziecie godzić	będziecie godziły, będziecie godzić
	3rd	będzie godził, będzie godzić	będzie godziła, będzie godzić	będzie godziło, będzie godzić	będą godzili, będą godzić	będą godziły, będą godzić
	impersonal	będzie godzić się
conditional	1st	godziłbym, bym godził	godziłabym, bym godziła	godziłobym, bym godziło	godzilibyśmy, byśmy godzili	godziłybyśmy, byśmy godziły
	2nd	godziłbyś, byś godził	godziłabyś, byś godziła	godziłobyś, byś godziło	godzilibyście, byście godzili	godziłybyście, byście godziły
	3rd	godziłby, by godził	godziłaby, by godziła	godziłoby, by godziło	godziliby, by godzili	godziłyby, by godziły
	impersonal	godzono by
imperative	1st	niech godzę			godźmy
	2nd	godź			godźcie
	3rd	niech godzi			niech godzą
active adjectival participle		godzący	godząca	godzące	godzący	godzące
passive adjectival participle		godzony	godzona	godzone	godzeni	godzone
contemporary adverbial participle		godząc
verbal noun		godzenie

Verb

godzić impf

1. (reflexive with się, impersonal) to be becoming, to befit (to be appropriate due to adopted social norms)

   Synonyms: (archaic) przystać, wypadać

Declension

Conjugation of godzić
infinitive	godzić
present indicative	godzi
past indicative	godziło
future indicative	będzie godzić będzie godziło
conditional	godziłoby by godziło
imperative	niech godzi

Derived terms

adjectives

• dogodny
• przygodny
• ugodowy
• wygodny

 

nouns

• pogoda
• przygoda
• ugoda
• wygoda
• zgoda

 

verbs

• dogodzić pf, dogadzać impf
• nagodzić pf
• przygodzić pf
• ugodzić pf, ugadzać impf
• wygodzić pf, wygadzać impf
• zagodzić pf, zagadzać impf
• zgodzić pf, zgadzać impf

 

verbs

• godzić na życie impf

 

Related terms

adjectives

• godny
• godzien

 

noun

• gody

 

Further reading

• godzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• godzić in Polish dictionaries at PWN