ugryźć

Polish

Etymology

From u- +‎ gryźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.ɡrɨɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uɡrɨɕt͡ɕ
• Syllabification: u‧gryźć

Verb

ugryźć pf

1. (transitive) to bite
2. (transitive) to sting
3. (reflexive with się) to bite oneself

Conjugation

Conjugation of ugryźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ugryźć
future tense	1st	ugryzę			ugryziemy
	2nd	ugryziesz			ugryziecie
	3rd	ugryzie			ugryzą
	impersonal	ugryzie się
past tense	1st	ugryzłem, -(e)m ugryzł	ugryzłam, -(e)m ugryzła	ugryzłom, -(e)m ugryzło	ugryźliśmy, -(e)śmy ugryźli	ugryzłyśmy, -(e)śmy ugryzły
	2nd	ugryzłeś, -(e)ś ugryzł	ugryzłaś, -(e)ś ugryzła	ugryzłoś, -(e)ś ugryzło	ugryźliście, -(e)ście ugryźli	ugryzłyście, -(e)ście ugryzły
	3rd	ugryzł	ugryzła	ugryzło	ugryźli	ugryzły
	impersonal	ugryziono
conditional	1st	ugryzłbym, bym ugryzł	ugryzłabym, bym ugryzła	ugryzłobym, bym ugryzło	ugryźlibyśmy, byśmy ugryźli	ugryzłybyśmy, byśmy ugryzły
	2nd	ugryzłbyś, byś ugryzł	ugryzłabyś, byś ugryzła	ugryzłobyś, byś ugryzło	ugryźlibyście, byście ugryźli	ugryzłybyście, byście ugryzły
	3rd	ugryzłby, by ugryzł	ugryzłaby, by ugryzła	ugryzłoby, by ugryzło	ugryźliby, by ugryźli	ugryzłyby, by ugryzły
	impersonal	ugryziono by
imperative	1st	niech ugryzę			ugryźmy
	2nd	ugryź			ugryźcie
	3rd	niech ugryzie			niech ugryzą
passive adjectival participle		ugryziony	ugryziona	ugryzione	ugryzieni	ugryzione
anterior adverbial participle		ugryzłszy
verbal noun		ugryzienie

Further reading

• ugryźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ugryźć in Polish dictionaries at PWN