From u- + prawić.
- IPA(key): /uˈpra.vit͡ɕ/
- Rhymes: -avit͡ɕ
- Syllabification: u‧pra‧wić
uprawić pf (imperfective uprawiać)
- (transitive) to cultivate, to work
- (transitive) to grow, to raise
Conjugation of uprawić pf
|
uprawić
|
uprawię
|
uprawimy
|
uprawisz
|
uprawicie
|
uprawi
|
uprawią
|
uprawi się
|
uprawiłem, -(e)m uprawił
|
uprawiłam, -(e)m uprawiła
|
uprawiłom, -(e)m uprawiło
|
uprawiliśmy, -(e)śmy uprawili
|
uprawiłyśmy, -(e)śmy uprawiły
|
uprawiłeś, -(e)ś uprawił
|
uprawiłaś, -(e)ś uprawiła
|
uprawiłoś, -(e)ś uprawiło
|
uprawiliście, -(e)ście uprawili
|
uprawiłyście, -(e)ście uprawiły
|
uprawił
|
uprawiła
|
uprawiło
|
uprawili
|
uprawiły
|
uprawiono
|
uprawiłbym, bym uprawił
|
uprawiłabym, bym uprawiła
|
uprawiłobym, bym uprawiło
|
uprawilibyśmy, byśmy uprawili
|
uprawiłybyśmy, byśmy uprawiły
|
uprawiłbyś, byś uprawił
|
uprawiłabyś, byś uprawiła
|
uprawiłobyś, byś uprawiło
|
uprawilibyście, byście uprawili
|
uprawiłybyście, byście uprawiły
|
uprawiłby, by uprawił
|
uprawiłaby, by uprawiła
|
uprawiłoby, by uprawiło
|
uprawiliby, by uprawili
|
uprawiłyby, by uprawiły
|
uprawiono by
|
niech uprawię
|
uprawmy
|
upraw
|
uprawcie
|
niech uprawi
|
niech uprawią
|
uprawiony
|
uprawiona
|
uprawione
|
uprawieni
|
uprawione
|
uprawiwszy
|
uprawienie
|
- uprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uprawić in Polish dictionaries at PWN