From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
From u- + troczyć.
utroczyć pf
- (transitive, literary) Synonym of przywiązać (“to tie”)
| Conjugation of utroczyć pf
|
| utroczyć
|
| utroczę
|
utroczymy
|
| utroczysz
|
utroczycie
|
| utroczy
|
utroczą
|
| utroczy się
|
utroczyłem,
-(e)m utroczył
|
utroczyłam,
-(e)m utroczyła
|
utroczyłom,
-(e)m utroczyło
|
utroczyliśmy,
-(e)śmy utroczyli
|
utroczyłyśmy,
-(e)śmy utroczyły
|
utroczyłeś,
-(e)ś utroczył
|
utroczyłaś,
-(e)ś utroczyła
|
utroczyłoś,
-(e)ś utroczyło
|
utroczyliście,
-(e)ście utroczyli
|
utroczyłyście,
-(e)ście utroczyły
|
| utroczył
|
utroczyła
|
utroczyło
|
utroczyli
|
utroczyły
|
| utroczono
|
utroczyłbym,
bym utroczył
|
utroczyłabym,
bym utroczyła
|
utroczyłobym,
bym utroczyło
|
utroczylibyśmy,
byśmy utroczyli
|
utroczyłybyśmy,
byśmy utroczyły
|
utroczyłbyś,
byś utroczył
|
utroczyłabyś,
byś utroczyła
|
utroczyłobyś,
byś utroczyło
|
utroczylibyście,
byście utroczyli
|
utroczyłybyście,
byście utroczyły
|
utroczyłby,
by utroczył
|
utroczyłaby,
by utroczyła
|
utroczyłoby,
by utroczyło
|
utroczyliby,
by utroczyli
|
utroczyłyby,
by utroczyły
|
| utroczono by
|
| niech utroczę
|
utroczmy
|
| utrocz
|
utroczcie
|
| niech utroczy
|
niech utroczą
|
| utroczony
|
utroczona
|
utroczone
|
utroczeni
|
utroczone
|
| utroczywszy
|
| utroczenie
|
- utroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- utroczyć in Polish dictionaries at PWN
- utroczyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
