verbeelden

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch verbeelden. Equivalent to beeld +‎ ver- -en, or ver- +‎ beelden.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vərˈbeːl.də(n)/, /vɛrˈbeːl.də(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧beel‧den
  • Rhymes: -eːldən

Verb

[edit]

verbeelden

  1. (transitive) to depict
  2. (reflexive) to imagine

Conjugation

[edit]
Conjugation of verbeelden (weak, prefixed)
infinitive verbeelden
past singular verbeeldde
past participle verbeeld
infinitive verbeelden
gerund verbeelden n
present tense past tense
1st person singular verbeeld verbeeldde
2nd person sing. (jij) verbeeldt, verbeeld2 verbeeldde
2nd person sing. (u) verbeeldt verbeeldde
2nd person sing. (gij) verbeeldt verbeeldde
3rd person singular verbeeldt verbeeldde
plural verbeelden verbeeldden
subjunctive sing.1 verbeelde verbeeldde
subjunctive plur.1 verbeelden verbeeldden
imperative sing. verbeeld
imperative plur.1 verbeeldt
participles verbeeldend verbeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]