verdacht

See also: Verdacht

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): [fɛɐ̯ˈdaxt]

• Audio

  (file)

Adjective

verdacht (comparative verdachter, superlative verdachtst)

1. suspicious, suspect

Inflection

Inflection of verdacht
uninflected	verdacht
inflected	verdachte
comparative	verdachter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		verdacht	verdachter	het verdachtst het verdachtste
indefinite	m./f. sing.	verdachte	verdachtere	verdachtste
	n. sing.	verdacht	verdachter	verdachtste
	plural	verdachte	verdachtere	verdachtste
definite		verdachte	verdachtere	verdachtste
partitive		verdachts	verdachters	—

Derived terms

• verdachte
• verdachtmaking

 

Descendants

• Negerhollands: verdacht

Noun

verdacht n (plural verdachten, diminutive verdachtje n)

1. (archaic) suspicion

   Synonym: verdenking

Verb

verdacht

1. singular past indicative of verdenken

Participle

verdacht

1. past participle of verdenken

Inflection

Inflection of verdacht
uninflected	verdacht
inflected	verdachte
		positive
predicative/adverbial		verdacht
indefinite	m./f. sing.	verdachte
	n. sing.	verdacht
	plural	verdachte
definite		verdachte
partitive		verdachts