verdrietig
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Middle Dutch verdrietich. Equivalent to verdriet + -ig.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
verdrietig (comparative verdrietiger, superlative verdrietigst)
Inflection[edit]
Inflection of verdrietig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | verdrietig | |||
inflected | verdrietige | |||
comparative | verdrietiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | verdrietig | verdrietiger | het verdrietigst het verdrietigste | |
indefinite | m./f. sing. | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste |
n. sing. | verdrietig | verdrietiger | verdrietigste | |
plural | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste | |
definite | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste | |
partitive | verdrietigs | verdrietigers | — |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- Negerhollands: verdrietig