verfoeien

Dutch

Etymology

From (deprecated template usage) ver- +‎ foei +‎ -en.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ui̯ən

Verb

verfoeien

1. to feel hatred and disgust for; to abhor

Inflection

Conjugation of verfoeien (weak, prefixed)
infinitive	verfoeien
past singular	verfoeide
past participle	verfoeid
infinitive	verfoeien
gerund	verfoeien n
	present tense	past tense
1st person singular	verfoei	verfoeide
2nd person sing. (jij)	verfoeit, verfoei2	verfoeide
2nd person sing. (u)	verfoeit	verfoeide
2nd person sing. (gij)	verfoeit	verfoeide
3rd person singular	verfoeit	verfoeide
plural	verfoeien	verfoeiden
subjunctive sing.1	verfoeie	verfoeide
subjunctive plur.1	verfoeien	verfoeiden
imperative sing.	verfoei
imperative plur.1	verfoeit
participles	verfoeiend	verfoeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• verafschuwen

Derived terms

• verfoeilijk