villáim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

villa +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈvilːaːjim]
  • Hyphenation: vil‧lá‧im

Noun[edit]

villáim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of villa

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative villáim
accusative villáimat
dative villáimnak
instrumental villáimmal
causal-final villáimért
translative villáimmá
terminative villáimig
essive-formal villáimként
essive-modal villáimul
inessive villáimban
superessive villáimon
adessive villáimnál
illative villáimba
sublative villáimra
allative villáimhoz
elative villáimból
delative villáimról
ablative villáimtól
non-attributive
possessive - singular
villáimé
non-attributive
possessive - plural
villáiméi