vrederijk

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvreː.dəˌrɛi̯k/
• Hyphenation: vre‧de‧rijk

Etymology 1

Compound of vrede +‎ rijk.

Noun

vrederijk n (plural vrederijken)

1. (chiefly Christianity, chiefly singular) kingdom of peace (usually in relation to eschatology)

Etymology 2

Compound of vrede +‎ rijk.

Adjective

vrederijk (comparative vrederijker, superlative vrederijkst)

1. (rare) peaceful, full of peace

Inflection

Inflection of vrederijk
uninflected	vrederijk
inflected	vrederijke
comparative	vrederijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vrederijk	vrederijker	het vrederijkst het vrederijkste
indefinite	m./f. sing.	vrederijke	vrederijkere	vrederijkste
	n. sing.	vrederijk	vrederijker	vrederijkste
	plural	vrederijke	vrederijkere	vrederijkste
definite		vrederijke	vrederijkere	vrederijkste
partitive		vrederijks	vrederijkers	—