wieńczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wieniec +‎ -yć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvjɛɲ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: wień‧czyć

Verb

[edit]

wieńczyć impf (perfective uwieńczyć or zwieńczyć)

  1. (transitive) to crown, to wreath (to place a wreath on one's head)
  2. (transitive) to crown (to form the topmost or finishing part of)
    Synonym: koronować
  3. (transitive) to be situated on one's head
  4. (transitive) to crown, to end (a work, action, or series of events) well
    • 1897, Szymon Askenazy, “Polityka Encyklopedystów”, in Studya historyczno-krytyczne[1], 2nd edition, Gebethner i Wolff, archived from the original on 2022-10-11, page 66:
      ...istotnie, [Rousseau] ustępem o religii zamyka i wieńczy swe dzieło.
      ...significantly, [Rousseau] closes and crowns his text with a passage about religion.
    • 2017 December 18, Jacek Marczyński, “Janusz Wawrowski: Romantyczny nastrój i cygański temperament”, in Rzeczpospolita[2], archived from the original on 2022-10-11:
      Romantyczny nastrój dominuje w środkowej romancy, więc finałowa wirtuozeria cygańska ma efektownie wieńczyć całość.
      A romantic style dominates in the central lyrical section [of the music], so the Gypsy-style virtuosity at the end is supposed to impressively end the whole piece.

Conjugation

[edit]
Conjugation of wieńczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wieńczyć
present tense 1st wieńczę wieńczymy
2nd wieńczysz wieńczycie
3rd wieńczy wieńczą
impersonal wieńczy się
past tense 1st wieńczyłem,
-(e)m wieńczył
wieńczyłam,
-(e)m wieńczyła
wieńczyłom,
-(e)m wieńczyło
wieńczyliśmy,
-(e)śmy wieńczyli
wieńczyłyśmy,
-(e)śmy wieńczyły
2nd wieńczyłeś,
-(e)ś wieńczył
wieńczyłaś,
-(e)ś wieńczyła
wieńczyłoś,
-(e)ś wieńczyło
wieńczyliście,
-(e)ście wieńczyli
wieńczyłyście,
-(e)ście wieńczyły
3rd wieńczył wieńczyła wieńczyło wieńczyli wieńczyły
impersonal wieńczono
future tense 1st będę wieńczył,
będę wieńczyć
będę wieńczyła,
będę wieńczyć
będę wieńczyło,
będę wieńczyć
będziemy wieńczyli,
będziemy wieńczyć
będziemy wieńczyły,
będziemy wieńczyć
2nd będziesz wieńczył,
będziesz wieńczyć
będziesz wieńczyła,
będziesz wieńczyć
będziesz wieńczyło,
będziesz wieńczyć
będziecie wieńczyli,
będziecie wieńczyć
będziecie wieńczyły,
będziecie wieńczyć
3rd będzie wieńczył,
będzie wieńczyć
będzie wieńczyła,
będzie wieńczyć
będzie wieńczyło,
będzie wieńczyć
będą wieńczyli,
będą wieńczyć
będą wieńczyły,
będą wieńczyć
impersonal będzie wieńczyć się
conditional 1st wieńczyłbym,
bym wieńczył
wieńczyłabym,
bym wieńczyła
wieńczyłobym,
bym wieńczyło
wieńczylibyśmy,
byśmy wieńczyli
wieńczyłybyśmy,
byśmy wieńczyły
2nd wieńczyłbyś,
byś wieńczył
wieńczyłabyś,
byś wieńczyła
wieńczyłobyś,
byś wieńczyło
wieńczylibyście,
byście wieńczyli
wieńczyłybyście,
byście wieńczyły
3rd wieńczyłby,
by wieńczył
wieńczyłaby,
by wieńczyła
wieńczyłoby,
by wieńczyło
wieńczyliby,
by wieńczyli
wieńczyłyby,
by wieńczyły
impersonal wieńczono by
imperative 1st niech wieńczę wieńczmy
2nd wieńcz wieńczcie
3rd niech wieńczy niech wieńczą
active adjectival participle wieńczący wieńcząca wieńczące wieńczący wieńczące
passive adjectival participle wieńczony wieńczona wieńczone wieńczeni wieńczone
contemporary adverbial participle wieńcząc
verbal noun wieńczenie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • wieńczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wieńczyć in Polish dictionaries at PWN