wjebać

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛ.bat͡ɕ/

Verb

1. (vulgar) to throw in
2. (vulgar) to push in, to hit in
3. (vulgar) to beat someone
4. (vulgar) to put someone in a difficult situation
5. (vulgar) to eat

Conjugation

Conjugation of wjebać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wjebać
future tense	1st	wjebię			wjebiemy
	2nd	wjebiesz			wjebiecie
	3rd	wjebie			wjebią
	impersonal	wjebie się
past tense	1st	wjebałem, -(e)m wjebał	wjebałam, -(e)m wjebała	wjebałom, -(e)m wjebało	wjebaliśmy, -(e)śmy wjebali	wjebałyśmy, -(e)śmy wjebały
	2nd	wjebałeś, -(e)ś wjebał	wjebałaś, -(e)ś wjebała	wjebałoś, -(e)ś wjebało	wjebaliście, -(e)ście wjebali	wjebałyście, -(e)ście wjebały
	3rd	wjebał	wjebała	wjebało	wjebali	wjebały
	impersonal	wjebano
conditional	1st	wjebałbym, bym wjebał	wjebałabym, bym wjebała	wjebałobym, bym wjebało	wjebalibyśmy, byśmy wjebali	wjebałybyśmy, byśmy wjebały
	2nd	wjebałbyś, byś wjebał	wjebałabyś, byś wjebała	wjebałobyś, byś wjebało	wjebalibyście, byście wjebali	wjebałybyście, byście wjebały
	3rd	wjebałby, by wjebał	wjebałaby, by wjebała	wjebałoby, by wjebało	wjebaliby, by wjebali	wjebałyby, by wjebały
	impersonal	wjebano by
imperative	1st	niech wjebię			wjebmy
	2nd	wjeb			wjebcie
	3rd	niech wjebie			niech wjebią
passive adjectival participle		wjebany	wjebana	wjebane	wjebani	wjebane
anterior adverbial participle		wjebawszy
verbal noun		wjebanie

Derived terms

• wjebać się
• wjebany
• nawjebywać
• powjebywać

Further reading

• Template:R:PWN